4. Tutkimuksessa välttäminen käyttäytymistä
Studieontwijkend gedrag
Met het laatste beetje verse filterkoffie in mijn rode Pelikaanstraatkopje (ik kan mijn liefje natuurlijk geen instant troep opdienen) zit ik achter mijn bureautje. Er moet gestudeerd worden: vrijdagmiddag om 12u de masterdeadline van het vak diasporas, transnationalism and refugees. Geen makkelijke klus en als je de avond tevoren toch besloot op pad te gaan, is de concentratie al helemaal ver te zoeken.
De versie koffie is niet het enige wat me doet denken en m'n liefje. Naast me in de kast ligt een bagagelabel met daarop M de Groot Rovaniemi. Exact een week geleden haalden we rond deze tijd de sleutel op van Rudolfs Hostel op. Een tikkeltje teleurgesteld omdat we gevraagd hadden om een tweepersoonsbed en ontbijt en beiden niet terug zagen bij onzer Rudolf. Maar na een klaagtelefoontje naar de receptie, de bedden tegen elkaar te hebben geschoven en een korte verkenningstocht, concludeerden we dat het hostel lang zo ellendig niet was.
De Kerstman
In de gezamelijke ruimte beneden in het hostel, voorzien van boekenkast, spelletjes, tv, keuken en koffiezetapparaat, nuttigden we elke ochtend een lekker ontbijtje met bovengenoemde verse koffie. Na zo'n zelfgemaakt ontbijtje konden we fris aan de dag beginnen. Op dag één besloten we de bus te nemen naar Santa Claus Village. Het is geen grap, hier woont hij echt! Bovenop de Artic Cirkel.
De beste man de hand geschud - een ieder krijgt de hartelijke groeten - en een kletspraatje gemaakt. Op een gegevenmoment sprak ik de legendarische woorden: 'Dear Santa Claus, it was really nice meeting you, but I think we should go now. There are lots of children in the queue who are even more exited to see you!'
Nog snel even wat kaarten gepost in Santa's official post office en toen moesten we letterlijk rennen voor de bus, want 's avonds stond...
Sneeuwschoenen
...ons een heuse Moonlight Walk on Snowshoes te wachten. Hilariteit ten top natuurlijk, want als je je benen niet hoog genoeg optrekt, blijft de neus van je sneeuwschoen in de sneeuw steken en val je voorover. En probeer jezelf dan maar weer eens overeind te helpen. Hè Laivy? Haha.
Ondanks het feit dat we helemaal gebroken thuis kwamen, besloten we toch een nachtelijke wandeling te maken naar de rivier om een glimp van het Noorderlicht op te vangen. De eerste avond schoten de groene stralen de hemel uit, maar deze avond bleef het vrij rustig. De volle maan gaf zoveel licht, dat het Noorderlicht weinig kans had zich te laten zien.
Arktikum
Woensdag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we naar het Arktikum geweest. Een museum and arctic science centre. Mij viel het ietwat tegen. Volgens mij Laivy ook, maar ik zal voor mezelf praten. Schijnbaar is het het belangrijkste museum over de geschiedenis en de cultuur van Lapland. Maar goed dus dat we niet meer musea hebben aangedaan.
Zoals gebruikelijk de dag afgesloten met onze avond wandeling 'opzoek naar het Noorderlicht'. Deze keer hoefden we niet ver. We schoven de gordijnen open en daar was het. Een dikke vette rode streep door de donkerblauwe lucht met op de achtergrond nog wat groene tekeningen. Binnen no time hadden we de jassen en skibroeken aan en stonden op de bevroren rivier foto's te schieten.
Legend of four winds
We moesten echter bijtijds naar bed, want het busje van Lapland Safaris zou ons om 9u oppikken voor Legend of four winds. A snowmobile safari to a reindeer farm. FANTASTISCH. Solo driving possibility between 1-4 hour EUR 39/per person, 4- h EUR 78/per person.
Toen de Laivy's hoorden dat er twee Japannertjes waren zonder rijbewijs (en dus niet op een sneeuwscooter mochten rijden) boden wij -aaridg als we zijn- direct aan om allebei op een eigen te gaan zodat de grietjes bij ons achterop konden.
Om het spreekwoordelijk ijs te breken vroeg mijn passagier of Laivy m'n best friend was, waarop ik zei: 'Nope, she's my girlfriend.' Na wat beschamend gegiechel een erg rustig tochtje gehad. Haha. Ik kan niet wachten om naar Azie te gaan!
Conclusie
Ik kan hier lang en kort over schrijven, maar de conclusie is duidelijk. Het was fantastisch. En nu mis ik Laivy in alles wat ik doe. Maare, ik ben al op de helft van mijn Helsinki avontuur. Gelukkig zijn alle highlights zo goed als achter de rug (Tallin, Suomenlina, Lapland), want mijn geld is op.
In april staat er nog een reisje naar Rusland gepland, maar gezien de nieuwe anti homowet en de hoge prijs betwijfel ik of dit tipje aan mij is besteed. We'll see.
Dikke zoen voor een ieder en tot een volgend verhaaltje,
xx
H3. Tallin ja
Tallin en meer
Aan een heerlijk Nederlands croissantje uit het pakketje van mijn liefste Laivy. Kopje koffie. Op de skypechat met Carolien. Een mailtje van Anne en Claudia. Een gemiste skype-oproep van Aimee die bijna het vliegtuig in stapt en graag wilde weten wat ze mee moet nemen naar het hoge noorden.
Kortom. Aan aandacht kom ik niets te kort en het doet me goed. Het is hier nog steeds genieten. Ik ontdek nog elke dag nieuwe plaatsen en ik ontmoet nog elke dag nieuwe leuke mensen. Ik heb een kwartiertje max om even een verhaaltje te posten, want ik heb met mezelf afgesproken om 2u aan de studie te gaan.
Er is een tijd van feesten en een tijd van werken. Donderdag landt Aimee, dus voor die tijd wil ik mijn essay (over de toekomst van de professionele journalistiek in tijden van groeiende mogelijkheden van social media) af hebben.
Maar als je elke avond gaat stappen, begint de dag pas rond een uur of 1. Maar goed, nu heb ik alweer 4 alineas getypt zonder iets te zeggen. Is ook een gave moeten we maar denken. Ik zal even structureel ter zake komen.
Tallin dus
Voor de genen met facebook. Wellicht heb je een foto voorbij zien komen van een prachtig gebroken zee (de zee is hier bevroren) in combinatie met een schitterende zonsopkomst. Gezien mijn fototoestel kapot is zijn alle foto's made by Sanne Rathé, dus denk aan de copy right.
Om 8u vertrok de boot die ons om 11u in Tallin afzette. We waren met een fikse groep (mannetje of 15), en we pasten allemaal in een taxi busje. Dus voor 2euro de man werden we in de oude stad van Tallin gedropt. De stadsmuur lag voor de helft in de sneeuw en de kerken met Russische, Gotische en nog veel meer invloeden maken de stad het bekijken waard.
Voor heel weinig geld heel lekker gegeten en toen moesten natuurlijk ook wij naar de ALKO. Een alcoholwinkel waar ik voor 40 luttele euros wat wodka, martini, lekkere flesjes rode wijn en een 24 pax long drink kocht. Een goeie deal dus.
De terugweg is een fenomeen en sich. Walgelijke ladderzatte Finnen. Want die inkopen kunnen natuurlijk niet wachten tot thuis.
Over alle feestjes zal ik me verder niet uitlaten. Specifieke vragen kunnen per e-mail worden beantwoord.
Blog
Eigenlijk weet ik dus niet zo goed wat te schrijven. Het is hier gewoon goed toeven. Momenteel zitten we even in een sneeuwstorm, maar de koude dagen van -25 zijn achter de rug. Nu is het gewoon zo rond de -5 en kan je serieus zonder handschoenen en muts naar buiten.
Laat de lente maar komen!
Tot een volgend blogje.
xx
H2. Päivitys
Update
Hoe kan iemand zoveel pech hebben in de liefde? Vraag ik mij af als ik de laatste bladzijde van 'De laatste liefdesbrief' omsla. Veertig jaar lang denken aan de man waar je van houd, niet wetend waar hij is en of hij ook aan jou denkt.
Het leven van een Erasmusstudent gaat niet altijd over rozen. Gisteren zo intens moe dat ik van twaalf tot twaalf geslapen heb en vervolgens in bed mijn boek heb uitgelezen. Inmiddels een warme douche genomen en met een kop koffie achter de laptop gekropen.
Lezen inspireert de schrijver. Er is veel gebeurd sinds hoofdstuk 1 van Helsinki voor beginners. Zo had ik afgelopen vrijdag mijn eerste sitsit. Voor velen een onbekend verschijnsel, dus ik zal proberen uit te leggen wat een sits inhoud.
Sitsit
Een sitsit of ook wel een sits is een Zweeds/Finse traditie onder studentenverenigingen waarbij alle deelnemers om een lange tafel zitten en een driegangenmaaltijd krijgen voorgeschoteld. Op tafel liggen liedboeken met zowel Zweedse als Finse liederen.
Het diner begint met Hell and Gore. Het openingslied dat fonetisch voor ons vertaald was in het Engels. Wij namen namelijk met 9 internationale studenten van de Swedish School of Social Science deel aan the international sits om de tradities onder de knie te krijgen voor een volgende 'echte' sits.
Na elk lied proost je met je snapz van wodka. Eerst rechts, dan links, dan vooruit. En natuurlijk volgt na het proosten een lekkere slok. Naast de wodka krijg je een glas bier/cider/lonkero naar keuze, een glas rode/witte wijn en een kop koffie. Als je glas wodka leeg is en je wilt meer, roep je heel hard: SNAPZ!
Dan komt er iemand uit de keuken om je lege glas te vullen.
Je kan eten tot er iemand op de tafel begint te roffelen en iedereen zing: ooooohhhhh TEM POO! Wat zoveel betekent als: er moet meer gezongen worden. De roffelaar kiest het volgende lied, iedereen zingt, proost en drinkt.
Uiteindelijk komt het erop neer dat je veel zingt, automatisch ook veel drinkt en al je eten koud laat worden omdat je op of onder de tafel bezig bent met Zweedse of Finse liederen te brullen.
Ik vond het fantastisch.
Je mag pas van tafel als de borden worden afgeruimd (na elke gang), maar het is verboden om in de tussentijd op andermans stoel plaatst te nemen.
Ook zijn er liederen om mensen op de tafel te krijgen. Bijvoorbeeld: We want Dutchies on the table (2x). Maar dan in het Fins/Zweeds natuurlijk. Als dat gezongen wordt, moet je op de tafel klimmen. Sing a song or strip. Ok.
Een Nederlands lied volg. Een Zweeds bedanklied volgt en dan moet ik weer iets zingen om het bedankje te beantwoorden en vervolgens wordt er wederom geproost en gedronken.
Een mooie traditie die wat mij betreft zo de LCKV Jeugdvakanties in kan. Voor anderen ook wel bekend als: de campingclub.
Bioscoop
Zaterdag was dan ook een zware dag met het verwerken van de sits. Ik besloot om lekker een filmpje te kijken en op tijd m'n bed in te duiken. Toen verscheen er op Facebook een oproep wie er zin had om naar de bios te gaan: Shame.
Dat leek me een mooi alternatief, zodat ik ook nog even de deur uit kwam op deze brakke zaterdag. Op de een af andere manier belandden we na de film in een hippe Finse bar met zeer interessante mensen en fijne muziekjes.
De laatste bus gemist en het werd wederom nachtwerk.
Brunch
(Helaas) had ik die zondag afgesproken met wat vriendinnetjes om gezellig te gaan brunchen. Om 11u aanwezig. Ik zou pannenkoeken bakken. Vandaar dat om 10u mijn wekker ging, wat al vrij laat was als je om 11u met een stapel pannenkoeken aan de brunch dient te verschijnen.
Een uurtje te laat arriveerde ik dan ook. De pannenkoeken moesten toen nog gebakken worden. Gelukkig zijn we nog vrinden.
Dinner
's Avonds zou ik eten met de buurjongens om vervolgens naar The Tiger te gaan. Een hippe club in het centrum van Helsinki. Op de bovenste verdieping van een shopping mall met uitzicht over de stad.
Gezien ik de ganse dag 'My head in the ass' had (een Franse uitdrukking letterlijk vertaalt in het Engels) ging na het eten het licht uit. Skypegangers kunnen dit bevestigen.
De cirkel is rond. Want zo begon de eerste alinea van H2. Ik sliep het klokje rond. Vandaag een groente/fruit dag en mijn voornaamste voorwaarde: non-alcohol.
Een dikke zoen en tot H3!
xxx
Ps. Leuk dat de eerste HelsinkiTickets geboekt zijn. Aimee en Laivy, ik tel de dagen af.
H1. Ensimmäinen viikko on ohi
De eerste week zit erop
Met een handdoek om haar middel stapt Laivy Reijngoudt haar slaapkamer binnen. Een goed ontbijt en een warme douche blijft een uitstekend middel tegen een borreltje teveel. Alsof die frisse geur de neusgaten van Laivy de Groot geprikkeld heeft, galmt het inmiddels welbekende deuntje van Skype door de kamer.
Een goede verrassing zo spontaan op de brakke zaterdagmiddag. Gelukkig lijkt het zo erg niet, want aan de andere kant van de verbinding is het nog steeds een uurtje vroeger. In Utrecht moet gevoetbald worden. Een gesprek van korte duur dus. Maar nu Laivy Reijngoudt zich bedenkt dat er ondanks het tijdverschil ook in Utrecht weer een week voorbij is, vond zij het tijd worden voor hoofdstuk 1.
Donderdagavond zijn de vakken definitief gekozen onder het genot van een bord pasta bolognese. Melissa en Melissa uit het Franstalige Belgische Liège eten voornamelijk pasta. Well, wat er ook gebeurd, vanavond wordt het bloemkool!
Dinsdag begint International Journalism van 10-12. Dat zal nog knap lastig worden, want het ritme is momenteel een stuk verschoven. Gezien er nog geen verplichting zijn, hangt het Helsinkise leven aan elkaar van samen eten, samen drinken, preparty's en afterparty's.
Zo bleek er woensdag een dinnerparty at Domus Academica. Een Hoasflat in het centrum van Helsinki met een grote gezamelijke ruimte op de bovenste etage. Na wederom een bord pasta en wat biertjes werd Laivy opgeslokt en met de horde meegevoerd naar Roska. Vrijvertaald: rotzooi.
Een club vol met gerecycled afval. Zitjes van oude busstoelen, muren vol oude kranten. Om een uurtje of 2 dacht Laivy nog een laatste bus te kunnen halen, maar die was om half 2 vertrokken. Er gingen nog wel nachtbussen, maar die waren inclusief een wandeling van 2,5 km. Alleen, in het donker, door de sneeuw.
Mwa. Vandaar dat ze opeens in een taxi zat met 3 onbekende, alleraardigste jongemannen terug naar Kannelmaki. Een van de drie bleek de bovenbuurman die gisteren ook op het eerste ESN feestje aanwezig was. ESN is de internationale studentenorganisatie die alle internationale feestjes organiseerd. Gelukkig gaat er op vrijdag nog een trein om 3u, waardoor Laivy keurig om half 4 in bed lag.
Als het goed is, zijn er op zaterdag en zondag de hele nacht treinen, dus zodra ook de regelmaat haar weg naar Helsinki heeft gevonden, lijkt het een mooi streven om de nachtelijke feestjes te beperken tot vrijdag, zaterdag en zondag. Dan zijn er nog vier dagen over om te chillen of te studeren.
Rakkaus ja suudelma,
(Liefs en een kusje,)
Fleur
Ps. Mochten er liefhebbers zijn om een tripje te maken naar Helsinki, dan is het lesschema per mail op te vragen. Wat natuurlijk niet betekent dat je anders niet kan komen! De meeste vakken zijn namelijk maar 2 x 2 uur per week. Ik volg steeds 1 vak + dinsdag en donderdagavond Finse les. Er zijn echter een paar 'intensieve vakken' die maar een week duren, maar dan wel elke dag. Dus dan is er wellicht overdag niet veel tijd voor andere zaken. Anyway. Mailen :). X
Helsinki voor beginners
Proloog
Een kleine kroeg in het Utrechtse wijk C, vol familie en vrienden. Een handje journalisten zit aan een tafeltje bij het raam, familie en vrienden zijn neergestreken op de houten bank en de Odyseanen hangen als vanzelfsprekend aan de bar van Willem Slok.
In de tweede helft van de vorige eeuw zorgde meneer Slok (zo heette hij echt) al voor een goed gevulde gemêleerde kroeg: van dokters tot studenten en van journalisten tot typistes. Iedereen wist zijn of haar weg te vinden.
Het is alweer exact een week geleden dat Willem Slok gevuld was met een dusdanig gezelschap. Door weer en wind bij elkaar gekomen om een voorlopig laatste drankje te drinken met Laivy Reijngoudt.
In de tussentijd is er een boel veranderd. Vandaar de proloog op pagina 1 van Helsinki voor beginners.
De afgelopen dagen maakte Laivy kennis met de hoofdstad van Finland. Een gedeeld appartement aan Klaneettitie 1B in de wijk K?nnelmaki is het komende half jaar 'thuis'.
De M-train brengt je in zo'n tien minuten van K?nnelmaki naar het Centraal Station van Helsinki. Letterlijk en figuurlijk het middelpunt van de stad. Vanaf daar is onder andere de Universiteit makkelijk aan te lopen.
De eerste twee oriëntatiedagen zijn achter de rug. De eerste gezamenlijke maaltijden in een van de UniCafe's (voor 2,50e) zijn genuttigd en de eerste Kavhi-tentjes zijn ontdekt. Morgen worden de inlogcodes voor het Universiteitsnetwerk uitgedeeld, dus dan kunnen de vakken definitief worden gekozen.
Ook is de Finse Ov-kaart aanschaft. Dit betekent dat de Scandinavische Erasmusreis nu echt begonnen is...
Kiitos ja näkemiin!
(Bedankt en tot ziens!)
Sint Maarten
Firslty, it's good to see my friend Dinja again, and to see that she's having a wonderful time here. We went to Philipsburg and Marigot, two nice 'cities' and to Mullit bay and Pelican bay. Further.. just relaxation, swimming pool, reading books, going out for dinner etc etc.
Tomorrow we'll have a staff party in Dinja's hotel. I'm really looking forward meeting all her collegues. We already met some, but.. you know what I mean.
Ohh.. and specially for mister Pannebakker himself:
OUR SABA TRIP. We went by boat to Saba and Dinja and I climbed to the top of the hiest mountain of the kingdom of the Netherlands. But.. we took the wrong way and had to go through a pad full of MUD. We had mud till our knees, but we must reach the top. Than we arrived by some rocks. It was very dangerous to climb over these rocks with our slibby shoes full of mud, so we decited to shoot some pictures and go looking for the right pad. On our way back, the pad was so slippery, that Dinja felt. We walked the rest of the way down, hand by hand or on our ass.
But.. it was a really good survival day through the rainforest of Saba. And we have reached the top!! WHOEHOE.
I heard that we are already to late for the movie, so we'll go back to Dinja's room and drink some wine/beer, whatever. I guess tomorrow we'll go to happy bay. It's more in the north of the Island, so I'm kind of curious what the difference will be.
Talk to you later (maybe!)
And my Bournemouth friends.. is everything okay overthere? Still owning Crank on Sunday? And Dorothee, (Thanks for your lovely email by the way) Jenna and Gabriella, how is the new flatmade? Of course not as much fun as me, but I hope she's a good persoon and a good cook as well!
Big kisses and bye bye
xxxxxxxxxx
(ALSO from Dinja and Charlotte)
Last days & trip back
But.. impossible. And of course it's also good to be back home. With my Dutch friends and family.
Anyway.. lets talk about my leaving party - thank you all for being there. It was amazing. Specially the cooking before and the privat parties in the bathroom. MM I LOVE SAMBUCA - but it will never taste as good as when I drunk with you in the bathroom my dear friends from St. Clevelands Court (or something chique like that).
And Manja and Sandra, the last evening in your house, when I was your privat waitress whithout sleep... I miss you - oh my god, blehhhhh!
Sandra, by the way (and the rest of course) how was CRANK last sunday? With who have you danced?
Okay.. now about my trip - you know about the first part, leaving at 03.05 from Bournemouth, with Manja. Javier, Carlos and Sandra waving us out. We arrived at 06.00 at Victoria Station and I walked with Manja to the train station to drink our last cup of tea/coffee together and I brought her to the gatwick express. Then... the crying part could start haha. It felt so .. real .. Alone in London, Bournemouth far behind!
I caught my bus and everything went well till we arrived at Doover and the bus wouldn't start anymore. We were waiting for a new bus for hours, but nothing came. So we took our luggage out of the bus and walked up the ferry. (You dont like to know how many kilo's I had to carry!) There would be a new bus waiting for us in Callais, but of course it wasn't true. So we had to wait again. Finally.. we were sitting in a new bus with another driver, first going to Lile and than to Rotterdam. Everything seemed to go better, but when we arrived in Rotterdam, the busdrivers were over their limit, so we had to wait for a bus from Berlin and that busdriver would bring us to The Hague and Amsterdam.
Of course this took much longer than expected and when the bus finally arrived, it was not the busdriver who came to our bus, but we had to go with all the luggage to his bus haha. So we struggled with the thousands of kilo's to another bus again. But.... finally, around 22.00, I arrived in the Hague and I saw my parents waiting for me!
Half an hour later, we arrived home, and on the window was written: WELCOME HOME FLEUR!
Inside my house were all my lovely friends waiting for me, to say: 'welcome back!' And I felt really loved. (But still sad of leaving Bournemouth). And I was too tired haha. I hadn't slept properly since Thursday morning, so it was not so strange huh.
But now I'm better. Fitter. Had lunch with my friend Claudia and after dinner I'll visit my grandma hihi (nice to know right)..
SO.. FOR THE LAST TIME - I MISS YOU ALL, BUT YOU HAVE MY EMAIL AND DONT WORRY, I'LL VISIT YOU ALL HAHAHA
BIG KISSES
XX
Fleur
Trip to Ireland
here I'm again... safely back in Bournemouth. Friday evening, 20.00 - ready to go. With our bags at the travel interchange of B. Almost the wrong bus.. to Paris, but in the end we had the right one.
We arrived around 01.00, maybe 02.00 at the ferry, but there was something really wrong. We had to wait for information, and finally we were told that the ferry was broken and the next one would leave at 14.30 the next afternoon!!!!
So.. we spend the whole night and our saterday (we were suposed to arrive at 8.00 in the morning in Dublin) in the bus and on the ferry, but THANK GOD we got free breakfast, and two vousers of 5 pound!
Oh.. and the excursion to the mountains of Ireland for half price! How nice huh..
At 20.00 the next evening we arrived in Dublin. Everybody was broken and tired, but time to visit TEMPELBAR ARIA. The place to be when you like to go out in Dublin. Manja and I went to a little Irish take away to get ourselves something to eat, and after a delicious burger, we went to a nice bar with life music.
But.. when we orderd our guiness and some sambuca, the band stopped playing and we had to pay over 20 pounds for 2 bear and 2 sambuca shots haha. Really expensive right!
We arrived at the hostel and fell asleep to wake up at 8.00 again for a good breakfast (some bread with Jam and a cup of tea). This sunday, we saw all the important things of Ireland. We had a trip through the Mountains, a stop at Glendalogh, a stop at a house with beautiful gardens (see foto's). And after this trip we went to the Guiness bruwery. (Dont know how to write). I was a little disapointed because I expected a bruwery and it was more like a museam. But it's a Irish high light, so we can say that we have been there .
And.... after this bizzy day, we went on a evening sight seeing tour through Dublin. By foot!! We thought that the day would never finish, but finally it did. We had a good kebab dinner and went to our hostel to sleep a little, so we could spend our last evening in Dublin in a irish club. But when our alarm went off, we dicited to stay in bed so we could enjoy the last day - monday - of the trip better.
We had to wake up at 6.00, to catch the bus and the ferry. Everything went well with the ferry this time and we had a wonderful tour through snowdonia. A national park with beautiful high mountains with snow on the tops. We had a stop in a small snowdonia village to have some lunch and we had really fun, because we slept more than 3 hours (in a bed instead of a bus).
We arrived home at 22.00 mondayevening and it was very good to see my flatmates again! They celebrated the birthday of Gabriella and let some chocolat cake behind for me. So.. my diet started very good haha.
I was (am) very tired after this trip, but Javier came over to my flat to make us some panncakes. Tonight Manja and I have to go out. Tomorrow the last day school. Thursday our leaving party at Knyveton Road 18. Friday the leaving party of Sabrina and the Spanish guys (till 2.00) and than run to the bus (03.05) to London Victoria staion to arrive at The Hague around 19.00 local time!!!!
So guys.... see you soon.......
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
