Update

Hoe kan iemand zoveel pech hebben in de liefde? Vraag ik mij af als ik de laatste bladzijde van 'De laatste liefdesbrief' omsla. Veertig jaar lang denken aan de man waar je van houd, niet wetend waar hij is en of hij ook aan jou denkt.

Het leven van een Erasmusstudent gaat niet altijd over rozen. Gisteren zo intens moe dat ik van twaalf tot twaalf geslapen heb en vervolgens in bed mijn boek heb uitgelezen. Inmiddels een warme douche genomen en met een kop koffie achter de laptop gekropen.

Lezen inspireert de schrijver. Er is veel gebeurd sinds hoofdstuk 1 van Helsinki voor beginners. Zo had ik afgelopen vrijdag mijn eerste sitsit. Voor velen een onbekend verschijnsel, dus ik zal proberen uit te leggen wat een sits inhoud.

Sitsit

Een sitsit of ook wel een sits is een Zweeds/Finse traditie onder studentenverenigingen waarbij alle deelnemers om een lange tafel zitten en een driegangenmaaltijd krijgen voorgeschoteld. Op tafel liggen liedboeken met zowel Zweedse als Finse liederen.

Het diner begint met Hell and Gore. Het openingslied dat fonetisch voor ons vertaald was in het Engels. Wij namen namelijk met 9 internationale studenten van de Swedish School of Social Science deel aan the international sits om de tradities onder de knie te krijgen voor een volgende 'echte' sits.

Na elk lied proost je met je snapz van wodka. Eerst rechts, dan links, dan vooruit. En natuurlijk volgt na het proosten een lekkere slok. Naast de wodka krijg je een glas bier/cider/lonkero naar keuze, een glas rode/witte wijn en een kop koffie. Als je glas wodka leeg is en je wilt meer, roep je heel hard: SNAPZ!

Dan komt er iemand uit de keuken om je lege glas te vullen.

Je kan eten tot er iemand op de tafel begint te roffelen en iedereen zing: ooooohhhhh TEM POO! Wat zoveel betekent als: er moet meer gezongen worden. De roffelaar kiest het volgende lied, iedereen zingt, proost en drinkt.

Uiteindelijk komt het erop neer dat je veel zingt, automatisch ook veel drinkt en al je eten koud laat worden omdat je op of onder de tafel bezig bent met Zweedse of Finse liederen te brullen.

Ik vond het fantastisch.

Je mag pas van tafel als de borden worden afgeruimd (na elke gang), maar het is verboden om in de tussentijd op andermans stoel plaatst te nemen.

Ook zijn er liederen om mensen op de tafel te krijgen. Bijvoorbeeld: We want Dutchies on the table (2x). Maar dan in het Fins/Zweeds natuurlijk. Als dat gezongen wordt, moet je op de tafel klimmen. Sing a song or strip. Ok.

Een Nederlands lied volg. Een Zweeds bedanklied volgt en dan moet ik weer iets zingen om het bedankje te beantwoorden en vervolgens wordt er wederom geproost en gedronken.

Een mooie traditie die wat mij betreft zo de LCKV Jeugdvakanties in kan. Voor anderen ook wel bekend als: de campingclub.

Bioscoop

Zaterdag was dan ook een zware dag met het verwerken van de sits. Ik besloot om lekker een filmpje te kijken en op tijd m'n bed in te duiken. Toen verscheen er op Facebook een oproep wie er zin had om naar de bios te gaan: Shame.

Dat leek me een mooi alternatief, zodat ik ook nog even de deur uit kwam op deze brakke zaterdag. Op de een af andere manier belandden we na de film in een hippe Finse bar met zeer interessante mensen en fijne muziekjes.

De laatste bus gemist en het werd wederom nachtwerk.

Brunch

(Helaas) had ik die zondag afgesproken met wat vriendinnetjes om gezellig te gaan brunchen. Om 11u aanwezig. Ik zou pannenkoeken bakken. Vandaar dat om 10u mijn wekker ging, wat al vrij laat was als je om 11u met een stapel pannenkoeken aan de brunch dient te verschijnen.

Een uurtje te laat arriveerde ik dan ook. De pannenkoeken moesten toen nog gebakken worden. Gelukkig zijn we nog vrinden.

Dinner

's Avonds zou ik eten met de buurjongens om vervolgens naar The Tiger te gaan. Een hippe club in het centrum van Helsinki. Op de bovenste verdieping van een shopping mall met uitzicht over de stad.

Gezien ik de ganse dag 'My head in the ass' had (een Franse uitdrukking letterlijk vertaalt in het Engels) ging na het eten het licht uit. Skypegangers kunnen dit bevestigen.

De cirkel is rond. Want zo begon de eerste alinea van H2. Ik sliep het klokje rond. Vandaag een groente/fruit dag en mijn voornaamste voorwaarde: non-alcohol.

Een dikke zoen en tot H3!

xxx

Ps. Leuk dat de eerste HelsinkiTickets geboekt zijn. Aimee en Laivy, ik tel de dagen af.